Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi philosophi sit vetare meminisse. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Reperiam multos, vel innumerabilis potius, non tam curiosos nec tam molestos, quam vos estis, quibus, quid velim, facile persuadeam. Duo Reges: constructio interrete. Bork Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.
Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quae est quaerendi ac disserendi, quae logikh dicitur, iste vester plane, ut mihi quidem videtur, inermis ac nudus est. Atque ut reliqui fures earum rerum, quas ceperunt, signa commutant, sic illi, ut sententiis nostris pro suis uterentur, nomina tamquam rerum notas mutaverunt. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?
Bork Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.
Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Crasso, quem semel ait in vita risisse Lucilius, non contigit, ut ea re minus agelastoj ut ait idem, vocaretur. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Si ista mala sunt, in quae potest incidere sapiens, sapientem esse non esse ad beate vivendum satis. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Bonum appello quicquid secundurn naturam est, quod contra malum, nec ego solus, sed tu etiam, Chrysippe, in foro, domi; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Scisse enim te quis coarguere possit? Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit; Sed quamvis comis in amicis tuendis fuerit, tamen, si haec vera sunt-nihil enim affirmo-, non satis acutus fuit. Qui si ea, quae dicit, ita sentiret, ut verba significant, quid inter eum et vel Pyrrhonem vel Aristonem interesset? Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere. Aut etiam, ut vestitum, sic sententiam habeas aliam domesticam, aliam forensem, ut in fronte ostentatio sit, intus veritas occultetur?
Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Bork Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Quid censes in Latino fore? Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde; Qua exposita scire cupio quae causa sit, cur Zeno ab hac antiqua constitutione desciverit, quidnam horum ab eo non sit probatum; Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus. Nam ante Aristippus, et ille melius. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Restat locus huic disputationi vel maxime necessarius de amicitia, quam, si voluptas summum sit bonum, affirmatis nullam omnino fore. Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum, triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi tertia. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit?
Itaque eo, quale sit, breviter, ut tempus postulat, constituto accedam ad omnia tua, Torquate, nisi memoria forte defecerit. Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate. Sed existimo te, sicut nostrum Triarium, minus ab eo delectari, quod ista Platonis, Aristoteli, Theophrasti orationis ornamenta neglexerit. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. An id exploratum cuiquam potest esse, quo modo se hoc habiturum sit corpus, non dico ad annum, sed ad vesperum? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Quos qui tollunt et nihil posse percipi dicunt, ii remotis sensibus ne id ipsum quidem expedire possunt, quod disserunt.
Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Non potes, nisi retexueris illa. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; An quae de prudentia, de cognitione rerum, de coniunctione generis humani, quaeque ab eisdem de temperantia, de modestia, de magnitudine animi, de omni honestate dicuntur? Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Quod enim ne vivus quidem, inquit, diutius sentire poterat, quam dum fruebatur, quo modo id potuit mortuo permanere? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Id enim ille summum bonum eu)qumi/an et saepe a)qambi/an appellat, id est animum terrore liberum.
